Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

wykładowczyni

ж. выкладчыца (у вышэйшай навучальнай установе)

wykładowy

wykładow|y

лекцыйны;

sala ~a — аўдыторыя; лекцыйная зала;

język ~y — мова выкладання

wykładzina

ж. футроўка; абліцоўка

wykłócać się

незак. спрачацца; сварыцца; калаціцца

wykłócić się

зак. паспрачацца; пасварыцца

wykłuć

зак. выкалаць

wykłuć się

зак. прарэзацца (пра зубы)

wykłuwać

незак. выколваць

wykoleić

зак.

1. пусціць пад адхон (цягнік);

2. перан. збіць (звесці) з тропу

wykoleić się

зак.

1. сысці з рэек; пайсці пад адхон;

2. перан. звіхнуцца