Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ostrużyny

мн. стружкі

ostry

ostr|y

1. востры;

2. суровы, рэзкі;

~a zima — суровая зіма;

~y wyrok — суровы прысуд;

~a krytyka — рэзкая крытыка;

3. калючы;

4. баявы;

strzelać ~ymi nabojami — страляць баявымі патронамі;

5. круты;

~y zakręt — круты паварот;

6. імклівы, хуткі, шпаркі;

iść ~ym krokiem — ісці шпаркім крокам

ostryga

ж. заал. вустрыца (Ostrea edulis L.)

ostrzał, ~u

м. абстрэл;

być pod ~em — быць пад абстрэлам (пад агнём)

ostrze

ostrz|e

н.

1. вастрыё;

~e igły — вастыё іголкі;

2. лязо;

~e topora — лязо сякеры;

postawić sprawę na ~u noża — паставіць пытанне рубам

ostrzec

зак. перасцерагчы, асцерагчы

ostrzegać

незак. перасцерагаць, асцерагаць

ostrzegawczy

перасцерагальны; папераджальны;

strzał ostrzegawczy — папераджальны стрэл

ostrzelać

зак. абстраляць

ostrzeliwać

незак. абстрэльваць