Verbum

dostać

I зак.

1. дастаць, атрымаць; купіць;

nie można tego dostać — гэтага нельга дастаць (купіць);

2. узяць; захапіць;

3. схапіць што; захварэць на што;

4. дастаць;

dostać ręką do gałęzi — дастаць рукой да галіны;

dostać mata шахм. атрымаць мат;

dostać siwych włosów — пасівець;

dostać w skórę — атрымаць у скуру (па шыі);

dostać wypieków — пачырванець (ад сораму, злосці і г.д.)

II dosta|ć зак.

дастаяць;

choinka ~ła u nas do lutego — ёлка прастаяла ў нас да лютага

dostać się

зак.

1. дастацца, папасці;

~ło mu się za to — папала (дасталося) яму за гэта;

2. трапіць;

~ć się do niewoli — трапіць у палон (у няволю);

~ć się na języki — трапіць на язык;

~ć się na studia — паступіць ва ўніверсітэт;

~ć się do więzienia — трапіць у турму (у вязніцу, у астрог);

~ć się do środka — трапіць усярэдзіну (унутр);

~ć się pod koła samochodu — трапіць пад машыну

dostarczać

незак. kogo/co , czego дастаўляць, пастаўляць што

dostarczanie

н.; гл. dostarczenie

dostarczenie

н. дастаўка; пастаўка

dostarczyć

зак. даставіць, паставіць

dostatecznie

1. даволі; досыць; дастаткова;

2. здавальняюча (адзнака)

dostateczny

1. дастатковы;

2. м. здавальняюча

dostatek, ~ku

dostat|ek

м.

1. дастатак;

2. ~ki мн. уст. пажыткі; скарб;

pod ~kiem — удосталь, даволі;

żyć w ~ku — жыць у дастатку; жыць заможна

dostatni

заможны; багаты