Verbum

dokroić

зак. дакроіць; дарэзаць

dokrzyczeć się

зак. дакрычацца

dokształcać

незак.

1. давучваць;

2. павышаць кваліфікацыю

dokształcać się

незак.

1. давучвацца;

2. павышаць сваю кваліфікацыю; удасканальвацца

dokształcający

dokształcając|y

: kursy ~e — курсы перападрыхтоўкі; курсы павышэння кваліфікацыі

dokształcić

зак.

1. давучыць;

2. павысіць кваліфікацыю

dokształcić się

зак.

1. давучыцца;

2. павысіць сваю кваліфікацыю

doktor

м.

1. доктар (навуковая ступень, якая прыблізна адпавядае ступені кандыдата навук);

doktor medycyny — доктар медыцыны (≈кандыдат медыцынскіх навук);

doktor habilitowany — доктар навук;

doktor honoris causa — ганаровы доктар навук;

2. разм. доктар, лекар, урач;

iść do ~a — ісці да доктара

doktorant

м. аспірант; саіскальнік вучонай ступені кандыдата навук

doktorat, ~u

м. навуковая ступень (прыблізна адпавядае ступені кандыдата навук);

obronić doktorat — абараніць дысертацыю