Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbceęijklłmnoóprsuwyzźż/
bcdfghijklłmnńoprsśtuwzż

dorożkarski

рамізніцкі

dorożkarz

м. рамізнік

doróść

зак.; гл. dorosnąć

dorównać

зак.

1. komu/czemu зраўнавацца з кім/чым;

2. выраўнаваць

dorównywać

dorówn|ywać

незак.

1. komu/czemu раўнавацца з кім, да каго;

~ujesz jej urodę — ты роўная з ёй па прыгажосці;

2. выраўноўваць

dorsz

м. заал. траска (Gadus morrhua L.)

dorszowate

мн. заал. трасковыя (Gadidae)

dorszowy

трасковы

dorwać

зак.

1. дарваць;

dorwać ostatnie wiśnie — абарваць апошнія вішні;

2. нарваць (дадаткова)

dorwać się

зак. разм. дарвацца; дабрацца;

dorwać się do władzy — дарвацца да ўлады