Verbum

dopić

зак. дапіць

dopiec

зак.

1. дапячы; скончыць пячы;

2. дапячы;

dopiec komu do żywego — дапячы каго; даняць да жывога

dopiec się

зак. дапячыся; дасмажыцца

dopiekać

незак.

1. дапякаць;

2. дапякаць; дакучаць;

3. прыпякаць, пячы;

słońce ~ło niemiłosiernie — сонца пякло бязлітасна

dopieprzyć

зак.

1. дасыпаць перцу; даперчыць;

2. вульг. збіць; пакалаціць каго

dopierać

незак.

1. дамываць;

2. адмываць;

гл. doprać

dopiero

толькі; ледзь толькі;

ona ma dopiero dwa lata — ёй толькі два гады;

wrócę dopiero za miesiąc — я вярнуся толькі праз месяц;

dopiero co przyszedł — толькі што прыйшоў;

a co dopiero ... — не гаворачы ўжо пра ...;

to ci dopiero! — вось дык штука!;

cóż dopiero — тым больш

dopieścić

зак. разм. старанна зрабіць; вылізаць

dopijać

незак. дапіваць;

~ł kawę — ён дапіваў каву

dopilnować

зак. дапільнаваць; дагледзець;

dopilnować porządku — прасачыць (паназіраць) за парадкам;

dopilnować żeby kto co zrobił — прасачыць, каб хто зрабіў што