Verbum

dobroczyńca

м. дабрачынец

dobroć

ж. дабрата; дабрыня

dobrodusznie

дабрадушна

dobroduszność

ж. дабрадушнасць

dobroduszny

дабрадушны; лагодны

dobrodziej

м. дабрадзей; спонсар

dobrodziejstwo

dobrodziejstw|o

н. дабрадзейства; паслуга; дапамога;

wyświadczyć ~o — аказаць дабрадзейства; зрабіць добры учынак;

z ~em inwentarza жарт. з усімі наступствамі

dobrotliwy

добры; ласкавы

dobrowolnie

добраахвотна; самахоць

dobrowolność

ж. добраахвотнасць