Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

dopełnieniowy

які звязаны з дапаўненнем;

zdanie ~e — даданая дапаўняльная частка складаназалежнага сказа

dopełzać

незак. дапаўзаць; дапоўзваць

dopełznąć

зак. дапаўзці

dopędzać

dopędza|ć

незак.

1. даганяць;

2. заганяць (скаціну);

grosz grosza nie dopędzać — бракуе (не хапае) грошай

dopędzić

зак.

1. дагнаць;

dopędzić złodzieja — дагнаць злодзея;

2. загнаць (скаціну);

3. дабегчы; прыбегчы; дасягнуць

dopiąć

зак.

1. зашпіліць; зацягнуць;

dopiąć marynarkę — зашпіліць пінжак;

dopiąć popręg — зацягнуць падпругу;

2. дасягнуць чаго; здзейсніць што;

dopiąć celu — дасягнуць мэты;

dopiąć swego — дамагчыся свайго

dopić

зак. дапіць

dopiec

зак.

1. дапячы; скончыць пячы;

2. дапячы;

dopiec komu do żywego — дапячы каго; даняць да жывога

dopiec się

зак. дапячыся; дасмажыцца

dopiekać

незак.

1. дапякаць;

2. дапякаць; дакучаць;

3. прыпякаць, пячы;

słońce ~ło niemiłosiernie — сонца пякло бязлітасна