Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 
aąbcćdeęgklnoórsśtwz

wilczur

м.

1. разм. нямецкая аўчарка;

2. воўк; ваўчуга

wilczura

ж.

1. воўчая шкура;

2. воўчае футра

wilczy

воўчы;

wilczy dół — воўчая яма

wilczyca

ж. ваўчыца; ваўчыха

Wilejka

ж. г. Вілейка

wilga

ж. заал. івалга (Oriolus oriolus)

wilgnąć

незак. вільгатнець

wilgoć

wilgo|ć

ж. вільгаць;

zawartość ~ci фіз. вільготнасць

wilgotnieć

незак. вільгатнець; макрэць

wilgotno

вільготна; мокра