Verbum

wyznać

зак. komu co прызнацца каму ў чым;

\ swoje uczucia — прызнацца ў сваіх пачуццях

wyznać się

зак. разм. w (na) czym разабрацца у чым; зразумець што;

nie można było się ~\ w tym wszystkim — немагчыма было разабрацца ва ўсім гэтым

wyznanie

н.

1. прызнанне;

szczere ~e — шчырае прызнанне;

2. веравызнанне;

wolność ~a — свабода веравызнання;

~e wiary — сімвал веры; крэда

wyznawać

незак.

1. komu co прызнавацца каму ў чым;

2. co верыць у што; вызнаваць што

wyznawać się

незак. разм.w (na) czym разбірацца (арыентавацца) у чым; разумець што

wyznawca

м. паслядоўнік; прыхільнік

wyznawczyni

ж. паслядоўніца; прыхільніца

wyzucie

н. z czego пазбаўленне ад чаго

wyzuć

зак.kogo z czego пазбавіць каго чаго; забраць у каго што;

~ć kogo z dziedzictwa — пазбавіць каго спадчыны;

~ł brata z jego części majątku — ён забраў у брата частку яго маёмасці

wyzuć się

зак. z czego адмовіцца ад чаго; страціць што