Verbum

wysiąkać

зак. уст., кніжн. : wysiąkać nos — высмаркацца

wysiąść

зак.

1. высадзіцца, сысці, выйсці;

2. разм. перастаць дзейнічаць

wysiec

зак.

1. высечы, высекчы;

2. выхвастаць, адлупцаваць

wysiedlać

зак. высяляць

wysiedleniec

м. высяленец

wysiedlić

зак. выселіць

wysiedzieć

зак.

1. выседзець; уседзець;

nie mógł wysiedzieć w domu — ён не мог уседзець дома;

2. выседзець; вывесці (птушанят)

wysiew, ~u

м. высеў, высяванне

wysiewać

незак. высяваць

wysiewki

мн. с.-г. высеўкі