Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

miasteczko

н. мястэчка, гарадок;

studenckie miasteczko — студэнцкі гарадок;

wesołe miasteczko — парк (з атракцыёнамі)

miasto

н. горад;

wyszedł na miasto разм. пайшоў у горад;

na mieście разм. у горадзе (не дома);

pojechać za miasto — паехаць за горад

miastowy

разм.

1. гарадскі;

2. м. гараджанін

miauczeć

незак. мяўкаць, яўкаць, няўкаць

miauczenie

н. мяўканне, яўканне

miauknąć

зак. мяўкнуць, яўкнуць, няўкнуць

miazga

miazg|a

ж.

1. мязга; мякаць;

~a drzewna — папяровая маса;

2. бат. камбій;

~a zębowa анат. пульпа;

zbić na ~ę — збіць на горкі яблык (на порхаўку)

miazmaty

мн.

1. уст. міязмы; ядавітыя выпарэнні;

2. перан. кепскія ўплывы; атрута

miażdżący

miażdżąc|y

знішчальны;

~e uderzenie — знішчальны ўдар

miażdżenie

н. драбленне; скрышэнне; знішчэнне