Verbum

dopełniać się

dopełnia|ć się

зак.

1. дапаўняць адно аднаго;

barwy ~jące się фіз. дадатковыя колеры;

2. здзяйсняцца; выконвацца

dopełnić

dopełni|ć

зак.

1. дапоўніць; папоўніць;

to ~ło miarki — гэта перапоўніла меру;

2. czego выканаць;

~ć obietnicy — выканаць абяцанне;

~ć obowiązku — выканаць абавязак;

~ć formalności — выканаць фармальнасці

dopełnić się

зак.

1. узаемна дапоўніць адно аднаго;

2. выканацца; здзейсніцца

dopełnienie

н.

1. дапаўненне; дадатак;

2. грам. дапаўненне;

dopełnienie bliższe (dalsze) — дапаўненне прамое (ускоснае)

dopełnieniowy

які звязаны з дапаўненнем;

zdanie ~e — даданая дапаўняльная частка складаназалежнага сказа

dopełzać

незак. дапаўзаць; дапоўзваць

dopełznąć

зак. дапаўзці

dopędzać

dopędza|ć

незак.

1. даганяць;

2. заганяць (скаціну);

grosz grosza nie dopędzać — бракуе (не хапае) грошай

dopędzić

зак.

1. дагнаць;

dopędzić złodzieja — дагнаць злодзея;

2. загнаць (скаціну);

3. дабегчы; прыбегчы; дасягнуць

dopiąć

зак.

1. зашпіліць; зацягнуць;

dopiąć marynarkę — зашпіліць пінжак;

dopiąć popręg — зацягнуць падпругу;

2. дасягнуць чаго; здзейсніць што;

dopiąć celu — дасягнуць мэты;

dopiąć swego — дамагчыся свайго