Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

dominikański

дамініканскі

dominium

н. дамініён

domino

н. даміно

dominować

domin|ować

незак. кніжн. дамінаваць, пераважаць; панаваць;

wieża ~uje nad miastem — вежа ўзвышаецца над горадам

dominujący

які дамінуе (пануе, перавагае);

dominujący rys charakteru — рыса характару, якая дамінуе

domknąć

зак. шчыльна зачыніць

domłócić

зак.

1. дамалаціць;

2. намалаціць дадаткова

domniemać

зак.; гл. domniemać się

domniemać się

зак. кніжн. czego выказаць меркаванне; здагадацца; дадумацца

domniemanie

н. меркаванне, дапушчэнне, здагадка