dominikański
дамініканскі
dominium
н. дамініён
domino
н. даміно
dominować
незак. кніжн. дамінаваць, пераважаць; панаваць;
wieża ~uje nad miastem — вежа ўзвышаецца над горадам
dominujący
які дамінуе (пануе, перавагае);
dominujący rys charakteru — рыса характару, якая дамінуе
domknąć
зак. шчыльна зачыніць
domłócić
зак.
1. дамалаціць;
2. намалаціць дадаткова
domniemać
зак.; гл. domniemać się
domniemać się
зак. кніжн. czego выказаць меркаванне; здагадацца; дадумацца
domniemanie
н. меркаванне, дапушчэнне, здагадка