Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

dociągać

незак. дацягваць, цягнуць;

dociągać żywota — дажываць

dociągnąć

dociągn|ąć

зак. дацягнуць;

~ąć do końca tygodnia — дацягнуць да канца тыдня;

chory nie ~ie do wieczora — хворы не дацягне (працягне) да вечара

dociec

зак.

1. czego зразумець; высветліць; дацяміць; уцяміць што;

zamiarów jego trudno dociec — яго намеры цяжка зразумець;

2. дацячы

dociekać

незак.

1. czego высвятляць; даследаваць што; спрабаваць зразумець;

dociekać prawdy — шукаць праўды;

dociekać przyczyn — шукаць прычыны;

2. дацякаць

dociekanie

н. даследаванне; разважанне; роздум

dociekliwy

дапытлівы, цікаўны;

umysł dociekliwy — дапытлівы розум

docierać

незак. дасягаць, даходзіць; дабірацца;

dotarli do obozu — дайшлі да лагера

docinać

незак.

1. даразаць, дарэзваць;

2. даймаць; колка (з’едліва) гаварыць; дапякаць

docinek, ~ku

docin|ek

м. з’едлівасць, з’едлівае слова; шпілька

dociskać

незак.

1. даціскаць, заціскаць, прыціскаць;

2. перан. прыгнятаць, душыць;

dociskać pasa — зацягваць рэмень