Verbum

wydarzać się

незак. здарацца; адбывацца

wydarzenie

wydarze|nie

н.

1. здарэнне; прыгода; выпадак;

2. падзея;

koncert stał się ~niem — гэты канцэрт стаў падзеяй;

zbieg ~ń — збег акалічнасцей

wydarzony

разм. удалы; добры;

nie wydarzony — няўдалы; не вельмі добры

wydarzyć się

зак. здарыцца; адбыцца

wydatek, ~ku

wydat|ek

м. выдатак

wydatkować

незак. кніжн. выдаткоўваць, расходаваць

wydatnie

значна; заўважна; істотна

wydatny

wydatn|y

1. вытарклы; вытырклы; выпуклы; пукаты; які выдаецца (вытыркаецца);

~e czoło — выпуклы (пукаты) лоб;

~e szczęki — вытарклыя сківіцы;

2. значны; заўважны; істотны

wydawać

незак.

1. выдаваць; даваць; раздаваць;

2. выдаткоўваць, расходаваць;

гл. wydać

wydawać się

wyda|wać się

незак. здавацца, уяўляцца, падавацца;

~ję mi się, że ... — мне здаецца, што ...