wieszać się
незак.
1. вешацца;
2. разм. чапляцца
wieszak
м.
1. вешалка, вяшак;
2. тэх. падвес
wieszcz
1. вяшчун, прарок;
2. паэт. паэт
wieszczbiarka
ж.; гл. wieszczka
wieszczka
ж. вяшчунка, прадказальніца
wieszczy
вешчы, прарочы
wieszczyć
незак. уст. прарочыць; прадказваць
wieś
ж. вёска, сяло;
na wsi — у вёсцы; у (на) сяле
wieścić
незак. кніжн.
1. прадракаць, прарочыць
2. абвяшчаць
wieść 1
незак. весці;
wieść1 rej — весці рэй