Verbum

wierzeje

мн. вароты

wierzenie

н. вераванне

wierzgać

незак. брыкаць

wierzgnąć

зак. брыкнуць

wierzyciel

м. крэдытор

wierzycielski

крэдыторскі

wierzyć

незак. верыць;

nie ~ę własnym oczom — не веру сваім (уласным) вачам

wierzytelność

ж.

1. верагоднасць;

2. запазычанасць, завінавачанасць

wierzytelny

1. верагодны;

2. даверны; вярыцельны;

listy ~e — даверныя граматы

wieszać

незак. вешаць