Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

wygasanie

н.

1. патуханне, згасанне;

2. сканчэнне, заканчэнне;

гл. wygaśnięcie

wygasły

1. патухлы, пагаслы, згаслы;

2. нядзейны; пратэрмінаваны; які страціў сілу

wygasnąć

зак.

1. патухнуць, згаснуць;

2. скончыцца, закончыцца; страціць сілу

wygaszać

незак. гасіць

wygaśnięcie

wygaśnięci|e

н.

1. згасанне;

2. заканчэнне (тэрміну);

do ~a terminu — да заканчэння тэрміну;

~e umowy — заканчэнне тэрміну ўмовы

wygiąć

зак. выгнуць, сагнуць

wygiąć się

зак. выгнуцца, сагнуцца

wygięcie

н. выгнутасць; выгін

wygięty

выгнуты, сагнуты

wygimnastykować

зак. натрэніраваць