Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 
aąbcćdeęgklnoórsśtwz

winien

1. вінаваты;

sam sobie winien — сам вінаваты;

kto temu winien — хто ў гэтым вінаваты;

2. вінен;

winien mi jest 100 złotych — ён вінен мне 100 злотых;

3. павінен;

winien to uczynić — ён павінен гэта зрабіць;

4. бух. дэбет;

Bogu ducha winien — не вінаваты

winieta

ж. друк. віньетка;

winieta górna — застаўка

winnica

ж. вінаграднік

winny

I

вінаградны, вінны;

krzew winny — вінаградны куст

II winn|y

1. вінаваты; вінны;

zwrócił mu ~ą sumę — вярнуў яму суму, якую быў вінаваты;

2. ~y м. вінаваты;

~ych surowo ukarano — вінаватых строга пакаралі

wino

н.

1. віно;

wino musujące — пеністае віно;

wino wytrawne — сухое віно;

2. разм. вінаград;

dzikie wino — дзікі вінаград

winobranie

н. збор вінаграду

winogrono

winogron|o

н.

1. вінаград (плод); вінаградзіна;

2. ~a — мн. зборн. вінаград;

zasadzić ~a — пасадзіць вінаград

winogronowy

вінаградны

winorośl

ж.

1. вінная лаза

2. бат. вінаград (Vitis L.)

winowajca

м. віноўнік