Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

wariacja

wariacj|a

ж.

1. варыяцыя

2. уст. вар’яцтва, шаленства

3. ~e мн. муз. варыяцыя;

temat z ~ami — тэма з варыяцыямі

wariacki

вар’яцкі

wariactwo

н. вар’яцтва

wariant, ~u

м. варыянт; мадыфікацыя; версія

wariantowy

варыятны

wariantywność

ж. варыятыўнасць; варыянтнасць

wariat

м. вар’ят

wariatka

ж. вар’ятка

wariować

незак. za kim/czym вар’яцець; шалець;

wariować ze szczęścia — вaр’яцець ад шчасця;

wariować za nowymi modelami samochodów — вар’яцець з-за новых мадэляў машын

warknąć

зак.

1. (пра жывёлу) зарыкаць;

2. гаркнуць, гыркнуць, агрызнуцца