Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

próg, ~ogu

pr|óg

м.

1. парог;

w progu — на парозе; у дзвярах;

2. парог; бар’ер;

~óg słyszalności — парог чутнасці;

~óg świadomości — парог свядомасці;

2. чыг. шпала;

u ~ogu śmierci — на парозе смерці

prószyć

незак. церушыць;

śnieg prószyć — снег церушыць

prószyć się

незак. церушыцца

próżnia

próżni|a

ж.

1. фіз. вакуум;

2. разм. пустка, пустая прастора;

trafiać w ~ę — не знаходзіць водгуку

próżniactwo

н. лянота; гультайства; дзяньгубства

próżniaczy

гультайскі, гультаяваты; лайдацкі

próżniak

м. гультай; лайдак; дзяньгуб; нераб; латруга

próżność

ж.

1. пустата;

2. марнасць, нікчэмнасць;

3. фанабэрыя, фанабэрыстасць, пыхлівасць

próżnować

незак. гультаяваць, гультаіць; ленавацца

próżny

próżn|y

1. парожні, пусты;

2. перан. ганарысты, пыхлівы, фанабэрысты;

na ~y żołądek — нашча;

odejść z ~ymi rękami — пайсці з пустымі рукамі;

przelewać z pustego w ~e — пераліваць з пустога ў парожняе