Verbum

pchać

незак.

1. пхаць; штурхаць;

”pchać” — “ад сябе” (надпіс на дзвярах);

2. засоўваць;

3. пасылаць;

pchać nos w nie swoje sprawy — лезці не ў свае справы

pchać się

незак.

1. пхацца; штурхацца;

2. шчаміцца; лезці; пхацца; прабівацца

co samo pchać się w ręce — што само ідзе ў рукі

pchli

блышыны;

pchli targ — рэчавы рынак

pchła

ж. блыха

pchnąć

зак. пхнуць; штурхануць; штурхнуць;

zazdrość pchnęła go do morderstwa — зайздрасць штурхнула яго да забойства

pchnięcie

н.

1. штуршок; удар;

pchnięcie kulą спарт. штурханне ядра;

2. кідок; перакідка