próg, ~ogu

pr|óg

м.

1. парог;

w progu — на парозе; у дзвярах;

2. парог; бар’ер;

~óg słyszalności — парог чутнасці;

~óg świadomości — парог свядомасці;

2. чыг. шпала;

u ~ogu śmierci — на парозе смерці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)