próżny

próżn|y

1. парожні, пусты;

2. перан. ганарысты, пыхлівы, фанабэрысты;

na ~y żołądek — нашча;

odejść z ~ymi rękami — пайсці з пустымі рукамі;

przelewać z pustego w ~e — пераліваць з пустога ў парожняе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)