Verbum

prychać

незак.

1. (пра жывёлу) пырхаць, фыркаць;

2. перан. пырхаць; порскаць

prycza

ж. нары; палок, пол

prym, ~u

м. уст. першынство;

wieść prym — адыгрываць вядучую ролю; задаваць тон; весці рэй

prymas

м. рэл. прымас

prymat, ~u

м. першынство; прымат

prymityw

1. ~u — прымітыў;

2. прымітыўны чалавек; прымітыў

prymitywnie

прымітыўна

prymitywny

прымітыўны

prymus

м.

1. выдатнік; першы вучань;

2. прымус

pryncypalny

уст. галоўны