Verbum

miarka

miark|a

ж. мерка;

mierzyć innych swoją ~ą — мераць іншых на свой аршын; меркаваць (думаць) пра іншых па сабе;

przebrała się ~a — перабралася мерка

miarkować

незак.

1. разлічваць, узважваць, меркаваць;

2. уст. стрымліваць, утаймоўваць

miarkować się

miark|ować się

незак.

1. арыентавацца;

2. стрымлівацца;

~uj się! — супакойся!; трымай сябе ў руках!

miarkownik

м. тэх. рэгулятар

miarodajność

ж. аўтарытэтнасць; кампетэнтнасць; надзейнасць

miarodajny

miarodajn|y

кніжн. аўтарытэтны; надзейны; кампетэнтны;

czynniki ~e — кампетэнтныя органы

miarowo

мерна; раўнамерна; рытмічна

miarowość

ж.

1. мернасць; раўнамернасць; рытмічнасць;

2. літ. метрыка

miarowy

miarow|y

1. мерны; раўнамерны; рытмічны;

2. літ. метрычны;

naczynia ~e — мерны посуд

miarówka

ж. разм.

1. маштабная лінейка;

2. мензурка