Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

dochodzenie

н. следства, расследаванне;

~e karne — следства па крымінальнай справе;

prowadzić ~e — весці следства

dochodzić

I dochodz|ić

незак.

1. даходзіць, дасягаць;

~ą pogłoski — даходзяць чуткі;

~ić do wysokich godności — дасягаць высокага становішча;

2. дамагацца;

~ić swych praw — дамагацца (патрабаваць) сваіх правоў;

~ić prawdy — шукаць праўды;

3. даходзіць; набліжацца;

~i północ — набліжаецца поўнач;

4. паспяваць, выспяваць

II dochodzi|ć

зак. дахадзіць;

~ł do końca roku szkolnego i przeniósł się do innego liceum — дахадзіў (давучыўся; датрываў) да канца навучальнага года і перайшоў у іншы ліцэй;

~ć w ubraniu (starych butach) — данасіць вопратку (старыя чаравікі)

dochować

зак. захаваць;

dochować tajemnicy — захаваць таямніцу

dochować się

зак.

1. захавацца;

2. выгадаваць, выхаваць; вырасціць

dochowywać

незак. захоўваць;

~ć wiary — захоўваць веру; верыць

dochowywać się

незак. захоўвацца

dochód, ~u

м. даход;

~ód narodowy — нацыянальны даход;

dochód globalny (brutto) — валавы (брута) даход;

dochód netto — чысты (нета) даход;

dochód państwowy — дзяржаўны даход;

dochód (nie) podlegający opodatkowaniu — (не) абкладны даход;

dochód z ceł — пошлінны даход;

dochrapać się

зак. czego дабіцца, дамагчыся чаго; дарвацца; дапяцца да чаго

dochrapywać się

незак. дабівацца, дамагацца;

dochrapywać się stanowisk — дамагацца пасад

dociąć

зак.

1. дарэзаць; падрэзаць;

2. сцебануць; хвастануць;

3. перан. даняць, укалоць, з’едліва сказаць, уесці