Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbceęijklłmnoóprsuwyzźż/
bcdfghijklłmnńoprsśtuwzż

doświadczenie

doświadczeni|e

н.

1. вопыт, досвед; практыка;

z ~a — з вопыту, з практыкі;

2. эксперымент, выпрабаванне; дослед;

robić ~a — праводзіць эксперыменты (доследы);

~a na zwierzętach — вопыты на жывёлах

doświadczony

вопытны; дасведчаны; спрактыкаваны;

doświadczony nauczyciel — вопытны настаўнік

doświadczyć

doświadczy|ć

зак.

1. выпрабаваць, даследаваць;

życie ciężko go ~ło — яго жыццё было поўнае выпрабаванняў;

2. зазнаць;

~łem na własnej skórze — (я) выпрабаваў (зазнаў, перанёс) на ўласнай скуры (на сабе)