Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 
abcćdefghijklłmnoprsśtuwzż

wyprosić się

зак. разм. выпрасіцца, адпрасіцца

wyprost, ~u

м. спарт. выпростванне (рук, ног, тулава)

wyprostować

зак. выпраставаць, выраўнаваць

wyprostować się

зак. выпраставацца, выраўнавацца

wyprostowanie

н. выпростванне, выраўноўванне

wyprostowany

выпрастаны

wyprowadzać

незак.

1. выправаджваць;

2. выводзіць;

wyprowadzać kogo z błędu — растлумачваць (паказваць) каму яго памылку;

wyprowadzać kogo z równowagi — выводзіць каго з раўнавагі;

3. выводзіць; рабіць высновы;

wyprowadzać wnioski — рабіць высновы;

wyprowadzać się

незак. высяляцца; выязджаць

wyprowadzić

зак.

1. выправадзіць;

2. вывесці;

3. вывесці; зрабіць выснову;

wyprowadzić wzór — вывесці формулу

wyprowadzić się

зак. выселіцца; выехаць