Verbum

wytrzeć się

зак. выцерціся

wytrzepać

зак.

1. выбіць;

wytrzepać dywany — выбіць дываны;

2. разм. адлупцаваць

wytrzepywać

незак. выбіваць

wytrzeszczać

незак. вылупліваць, вытрэшчваць, выпучваць;

wytrzeszczać oczy — вытрэшчваць (вылупліваць) вочы

wytrzeszczyć

зак. вылупіць, вытрашчыць, выпучыць

wytrzeźwić

зак. працверазіць, выцвераціць

wytrzeźwieć

зак. працверазіцца, выцверазіцца

wytrzymać

wytrzyma|ć

зак.

1. вытрымаць, выцерпець;

~ć ból zęba — вытрымаць зубны боль;

nie ~ł nerwowo — у яго не вытрымалі нервы;

2. пратрымаць;

~ć kogo za drzwiami — пратрымаць каго за дзвярыма

wytrzymałość

ж.

1. вынослівасць, трываласць;

wytrzymałość na ból — вынослівасць да болю;

2. супраціўляльнасць; трываласць;

wytrzymałość materiałów — супраціўляльнасць матэрыялаў

wytrzymały

вынослівы, трывалы;

wytrzymały na gorąco — а) які лёгка пераносіць гарачыню;

тэх. цеплаўстойлівы