Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

wychylić

зак. высунуць;

wychylić kieliszek — кульнуць чарку

wychylić się

зак. высунуцца, выглянуць

wyciąć

зак.

1. выразаць; адрэзаць; зрэзаць;

wyciąć trawę — скасіць траву;

2. высечы, высекчы;

wyciąć las — высечы лес;

wyciąć szczutka w nos — пстрыкнуць каго у нос;

wyciąć w pień (do nogi) — перабіць усіх да аднаго;

wyciąć susa — скокнуць; скочыць, сігануць

wyciąg, ~u

м.

1. выпіска, вытрымка, вынятка;

2. экстракт;

3. тэх. душнік;

4. тэх. лябёдка; пад’ёмнік;

wyciąg fortepianowy муз. клавір

wyciągać

незак.

1. выцягваць; даставаць;

2. выцягваць; працягваць; цягнуць;

wyciągać rękę o jałmużnę — жабраваць;

wyciągać wniosek — рабіць выснову;

wyciągać pierwiastek мат. здабываць корань;

wyciągać cudzymi rękami kasztany z ognia — чужымі рукамі жар заграбаць;

wyciągać kogo na słówka — выпытваць; выцягваць словы з каго

wyciągać się

незак. выцягвацца, расцягвацца

wyciąganie

н.

1. выцягванне; выманне;

2. працягванне;

3. тэх. выцяжка;

wyciąganie pierwiastka мат. здабыванне кораня

wyciągnąć

зак.

1. выцягнуць; дастаць;

2. працягнуць; выцягнуць;

wyciągnąć nogi (kopyta) разм. капыты задраць; хвост адкінуць; ногі выпруціць (выпрастаць)

wyciągnąć się

зак. выцягнуцца; расцягнуцца;

wyciągnąć się jak długi — расцягнуцца; упасці ўсім целам

wyciągnięty

выцягнуты