Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 
bcdfghklłmnprsśtwzż

wariat

м. вар’ят

wariatka

ж. вар’ятка

wariować

незак. za kim/czym вар’яцець; шалець;

wariować ze szczęścia — вaр’яцець ад шчасця;

wariować za nowymi modelami samochodów — вар’яцець з-за новых мадэляў машын

warknąć

зак.

1. (пра жывёлу) зарыкаць;

2. гаркнуць, гыркнуць, агрызнуцца

warkocz

м. каса (прычоска);

warkocz komety — хвост каметы

warkoczyk

м. коска (прычоска)

warkot, ~u

м. грукат; гуркатанне; тарахценне;

warkot silnika — шум матора

warkotać

незак. грукатаць; гуркатаць

Warmia

ж. Вармія

warować

незак.

1. абумоўліваць, агаворваць;

warować w umowie — агаворваць ва ўмове;

2. сцерагчы, пільнаваць;

pies waruje — сабака пільнуе