Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

osobisty

osobist|y

асабісты; персанальны;

komputer ~y — персанальны кампутар;

udział ~y — асабісты ўдзел;

zainteresowania ~e — асабістая зацікаўленасць;

rzeczy ~e — асабістыя рэчы;

dowód ~y — пасведчанне асобы

osobiście

асабіста;

osobiście uważam, że ... — асабіста я лічу, што...

osobliwie

асабліва; своеасабліва; арыгінальна

osobliwość

ж.

1. рэдкасць; славутасць; выдатнасць;

2. асаблівасць; арыгінальнасць

osobliwy

асаблівы; своеасаблівы; рэдкі

osobniczy

індывідуальны;

rozwój osobniczy біял. антагенез

osobnik

м.

1. біял. асобіна; індывід;

2. індывід; асоба; тып;

podejrzany osobnik — падазроны тып

osobno

osobn|o

асобна;

z ~a — паасобку; паасобна

osobność

osobnoś|ć

ж. адасобленае месца;

na ~ci — а) убаку; асобна;

сам на сам

osobny

асобны;

osobny pokój — асобны пакой