Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 
abcćdefghijklłmnoprsśtuwzż

wyróżnik

м.

1. кніжн. адрозненне; адметны знак; знак адрознення;

2. мат. дыскрымінант

wyróżniony

адзначаны

wyrugować

зак. выкурыць, выгнаць

wyruszać

незак. адпраўляцца, выпраўляцца; ад(язджаць

wyruszyć

зак. адправіцца; выправіцца; паехаць

wyrwa

ж.

1. пралом;

2. варонка (ад выбуху)

wyrwać

зак. вырваць; выдзерці

wyrwać się

зак. вырвацца;

wyrwać się z czym — разм. выскачыць з чым; вылезці

wyrychtować

зак. разм. падрыхтаваць, наладзіць

wyryć

зак.

1. выкапаць, вырыць (рылам);

2. выгравіраваць