Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 
abcćdefghijklłmnoprsśtuwzż

wykroczenie

н. парушэнне, правіннасць

wykroczyć

зак.

1. poza co выйсці за межы чаго;

2. przeciw czemu парушыць (закон і да т.п.)

wykroić

зак. выразаць; выкраіць

wykrok, ~u

м. спарт. крок наперад

wykrot, ~u

м.

1. выварацень; вывараць; выварат; вываратка;

2. яма

wykrój, ~oju

wykr|ój

м. выемка, выразка;

wykrój oczu — разрэз вачэй

wykruszać

незак.

1. выкрышваць;

2. вылушчваць;

3. перан. паступова разбураць; падрываць

wykruszać się

незак. выкрышвацца; крышыцца

wykruszyć

зак.

1. выкрышыць;

2. вылушчыць;

3. перан. паступова разбурыць; падарваць

wykruszyć się

зак. выкрышыцца