dogadać
зак.
1. komu уразіць; укалоць каго;
2. дагаварыць
dogadywać
незак. komu даймаць каго, дакучаць каму
dogadywać się
незак. дамаўляцца;
dogadywać się w sprawie urlopu — дамаўляцца пра адпачынак
dogadzać
dogadza|ć
незак.
1. дагаджаць;
2. адпавядаць; падыходзіць, пасаваць;
~ła im ta praca — ім падыходзіла гэта праца;
to mi nie dogadzać — мне гэта не падыходзіць
dogadzanie
н. дагаджанне, нараўленне
dogasać
dogasa|ć
незак. тухнуць, гаснуць, згасаць;
ogień dogasać — агонь гасне
doglądać
незак. даглядаць; сачыць; хадзіць;
doglądać chorego — даглядаць хворага; хадзіць за хворым;
doglądać gospodarstwa — весці гаспадарку, сачыць за гаспадаркай