Verbum

wypraszać się

незак. разм. адпрошвацца;

wypraszać się od zleconego zadania — адпрошвацца ад даручанага задання

wyprawa

ж.

1. экспедыцыя; паход; адпраўка;

wyprawa krzyżowa — крыжовы паход;

wyprawa naukowa — навуковая экспедыцыя;

2. выраб (скуры);

3. тынкоўка; тынк;

4. уст. пасаг

wyprawiać

незак.

1. адпраўляць; выпраўляць;

wyprawiać w drogę — збіраць у дарогу;

2. рабіць; чыніць; наладжваць; ладзіць;

3. вырабляць;

4. абтынкоўваць

wyprawiać się

незак. адпраўляцца; выпраўляцца;

wyprawiać się w podróż — адпраўляцца ў падарожжа

wyprawić

зак.

1. адправіць;

2. зрабіць; учыніць; наладзіць; арганізаваць;

wyprawić bal — наладзіць баль;

3. вырабіць (скуру);

4. абтынкаваць

wyprawić się

зак. адправіцца; выправіцца;

wyprawić się na polowanie — адправіцца на паляванне

wyprawka

ж.

1. выраб (скуры);

2. ~a niemowlęca — дзіцячы пасаг;

nie stanie skórka za ~ę — не варта аўчынка вырабу

wyprawny

1. выраблены;

2. атрыманы ў пасаг

wyprażać

незак. напальваць

wyprażać się

незак. смажыцца, пячыся (на сонцы)