Verbum

wiecownik

м. разм. удзельнік мітынгу; мітынгоўшчык

wieczerza

ж. кніжн. вячэра

wieczerzać

незак. кніжн. вячэраць

wieczko

н. вечка, накрыўка

wiecznie

вечна;

trwać wiecznie — доўжыцца (працягвацца) вечна

wieczność

ж. вечнасць;

przenieść się do ~ci — заснуць вечным сном

wieczny

1. вечны

2. разм. вечны; бясконцы;

~e miasto — вечны горад (Рым)

wieczorek, ~ku

м. вечарынка;

~ek taneczny — танцавальная вечарына

wieczornica

ж.

1. вячоркі;

2. вечарына; ігрышча

wieczorny

вячэрні;

godzina ~a — вячэрняя гадзіна