Verbum

orzeczenie

н.

1. заключэнне; думка; меркаванне;

orzeczenie lekarskie — медыцынскае заключэнне;

2. юр. пастанова;

orzeczenie sądowe — судовая пастанова;

3. грам. выказнік

orzecznictwo

н.

1. юр. судовая дзейнасць; судовая практыка;

2. медыцынская экспертыза

orzecznik

м.

1. грам. іменная частка выказніка;

2. філ. атрыбут; прэдыкат

orzekać

незак.

1. выказваць думку; заяўляць; заключаць;

2. юр. выносіць прыгавор; пастанаўляць;

prawo orzekać że ... — закон гаворыць, што...

orzekający :

tryb orzekający грам. абвесны лад

orzeł

м. заал. арол (Aquila);

orzeł czy reszka? — арол ці рэшка?

orzeszek

м. арэшак;

~ki ziemne (arachidowe) — земляныя (арахісавыя) арэшкі

orzeźwiać

незак. асвяжаць

orzeźwiać się

незак. асвяжацца

orzeźwiający

асвяжальны;

napoje ~e — прахаладжальныя напоі