Verbum

анлайнавы слоўнік

эбе́н

‘драўніна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

эбе́н

‘дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

эбе́навы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эбе́навы	эбе́навая	эбе́навае	эбе́навыя
Р.	эбе́навага	эбе́навай эбе́навае	эбе́навага	эбе́навых
Д.	эбе́наваму	эбе́навай	эбе́наваму	эбе́навым
В.	эбе́навы (неадуш.) эбе́навага (адуш.)	эбе́навую	эбе́навае	эбе́навыя (неадуш.) эбе́навых (адуш.)
Т.	эбе́навым	эбе́навай эбе́наваю	эбе́навым	эбе́навымі
М.	эбе́навым	эбе́навай	эбе́навым	эбе́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эбе́навыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

эберты́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

эберты́сцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эберты́сцкі	эберты́сцкая	эберты́сцкае	эберты́сцкія
Р.	эберты́сцкага	эберты́сцкай эберты́сцкае	эберты́сцкага	эберты́сцкіх
Д.	эберты́сцкаму	эберты́сцкай	эберты́сцкаму	эберты́сцкім
В.	эберты́сцкі (неадуш.) эберты́сцкага (адуш.)	эберты́сцкую	эберты́сцкае	эберты́сцкія (неадуш.) эберты́сцкіх (адуш.)
Т.	эберты́сцкім	эберты́сцкай эберты́сцкаю	эберты́сцкім	эберты́сцкімі
М.	эберты́сцкім	эберты́сцкай	эберты́сцкім	эберты́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.