эбані́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
эбані́т | |
эбані́ту | |
эбані́ту | |
эбані́т | |
эбані́там | |
эбані́це |
Крыніцы:
эбані́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
эбані́т | |
эбані́ту | |
эбані́ту | |
эбані́т | |
эбані́там | |
эбані́це |
Крыніцы:
эбані́тавы
прыметнік, адносны
эбані́тавы | эбані́тавая | эбані́тавае | эбані́тавыя | |
эбані́тавага | эбані́тавай эбані́тавае |
эбані́тавага | эбані́тавых | |
эбані́таваму | эбані́тавай | эбані́таваму | эбані́тавым | |
эбані́тавы ( эбані́тавага ( |
эбані́тавую | эбані́тавае | эбані́тавыя ( эбані́тавых ( |
|
эбані́тавым | эбані́тавай эбані́таваю |
эбані́тавым | эбані́тавымі | |
эбані́тавым | эбані́тавай | эбані́тавым | эбані́тавых |
Крыніцы: