эбе́н
‘дрэва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эбе́н | эбе́ны | |
| эбе́на | эбе́наў | |
| эбе́ну | эбе́нам | |
| эбе́н | эбе́ны | |
| эбе́нам | эбе́намі | |
| эбе́не | эбе́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)