умежава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
умежава́ны |
умежава́ная |
умежава́нае |
умежава́ныя |
Р. |
умежава́нага |
умежава́най умежава́нае |
умежава́нага |
умежава́ных |
Д. |
умежава́наму |
умежава́най |
умежава́наму |
умежава́ным |
В. |
умежава́ны (неадуш.) умежава́нага (адуш.) |
умежава́ную |
умежава́нае |
умежава́ныя (неадуш.) умежава́ных (адуш.) |
Т. |
умежава́ным |
умежава́най умежава́наю |
умежава́ным |
умежава́нымі |
М. |
умежава́ным |
умежава́най |
умежава́ным |
умежава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
уме́ла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
уме́ла |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
уме́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
уме́ласць |
Р. |
уме́ласці |
Д. |
уме́ласці |
В. |
уме́ласць |
Т. |
уме́ласцю |
М. |
уме́ласці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уме́лец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
уме́лец |
уме́льцы |
Р. |
уме́льца |
уме́льцаў |
Д. |
уме́льцу |
уме́льцам |
В. |
уме́льца |
уме́льцаў |
Т. |
уме́льцам |
уме́льцамі |
М. |
уме́льцу |
уме́льцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уме́ліца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
уме́ліца |
уме́ліцы |
Р. |
уме́ліцы |
уме́ліц |
Д. |
уме́ліцы |
уме́ліцам |
В. |
уме́ліцу |
уме́ліц |
Т. |
уме́ліцай уме́ліцаю |
уме́ліцамі |
М. |
уме́ліцы |
уме́ліцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
уме́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уме́лы |
уме́лая |
уме́лае |
уме́лыя |
Р. |
уме́лага |
уме́лай уме́лае |
уме́лага |
уме́лых |
Д. |
уме́ламу |
уме́лай |
уме́ламу |
уме́лым |
В. |
уме́лы (неадуш.) уме́лага (адуш.) |
уме́лую |
уме́лае |
уме́лыя (неадуш.) уме́лых (адуш.) |
Т. |
уме́лым |
уме́лай уме́лаю |
уме́лым |
уме́лымі |
М. |
уме́лым |
уме́лай |
уме́лым |
уме́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уме́льскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уме́льскі |
уме́льская |
уме́льскае |
уме́льскія |
Р. |
уме́льскага |
уме́льскай уме́льскае |
уме́льскага |
уме́льскіх |
Д. |
уме́льскаму |
уме́льскай |
уме́льскаму |
уме́льскім |
В. |
уме́льскі (неадуш.) уме́льскага (адуш.) |
уме́льскую |
уме́льскае |
уме́льскія (неадуш.) уме́льскіх (адуш.) |
Т. |
уме́льскім |
уме́льскай уме́льскаю |
уме́льскім |
уме́льскімі |
М. |
уме́льскім |
уме́льскай |
уме́льскім |
уме́льскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
уме́льства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
уме́льства |
Р. |
уме́льства |
Д. |
уме́льству |
В. |
уме́льства |
Т. |
уме́льствам |
М. |
уме́льстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уме́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
уме́нне |
уме́нні |
Р. |
уме́ння |
уме́нняў |
Д. |
уме́нню |
уме́нням |
В. |
уме́нне |
уме́нні |
Т. |
уме́ннем |
уме́ннямі |
М. |
уме́нні |
уме́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.