уме́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
уме́нне | уме́нні | |
уме́ння | уме́нняў | |
уме́нню | уме́нням | |
уме́нне | уме́нні | |
уме́ннем | уме́ннямі | |
уме́нні | уме́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)