умежава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умежава́ны умежава́ная умежава́нае умежава́ныя
Р. умежава́нага умежава́най
умежава́нае
умежава́нага умежава́ных
Д. умежава́наму умежава́най умежава́наму умежава́ным
В. умежава́ны (неадуш.)
умежава́нага (адуш.)
умежава́ную умежава́нае умежава́ныя (неадуш.)
умежава́ных (адуш.)
Т. умежава́ным умежава́най
умежава́наю
умежава́ным умежава́нымі
М. умежава́ным умежава́най умежава́ным умежава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)