уме́ліца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| уме́ліца | уме́ліцы | |
| уме́ліцы | уме́ліц | |
| уме́ліцы | уме́ліцам | |
| уме́ліцу | уме́ліц | |
| уме́ліцай уме́ліцаю |
уме́ліцамі | |
| уме́ліцы | уме́ліцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)