Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

умэблява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. умэблява́нне
Р. умэблява́ння
Д. умэблява́нню
В. умэблява́нне
Т. умэблява́ннем
М. умэблява́нні

Крыніцы: piskunou2012.

умэблява́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умэблява́ны умэблява́ная умэблява́нае умэблява́ныя
Р. умэблява́нага умэблява́най
умэблява́нае
умэблява́нага умэблява́ных
Д. умэблява́наму умэблява́най умэблява́наму умэблява́ным
В. умэблява́ны (неадуш.)
умэблява́нага (адуш.)
умэблява́ную умэблява́нае умэблява́ныя (неадуш.)
умэблява́ных (адуш.)
Т. умэблява́ным умэблява́най
умэблява́наю
умэблява́ным умэблява́нымі
М. умэблява́ным умэблява́най умэблява́ным умэблява́ных

Крыніцы: piskunou2012.

умэблява́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умэблява́ны умэблява́ная умэблява́нае умэблява́ныя
Р. умэблява́нага умэблява́най
умэблява́нае
умэблява́нага умэблява́ных
Д. умэблява́наму умэблява́най умэблява́наму умэблява́ным
В. умэблява́ны (неадуш.)
умэблява́нага (адуш.)
умэблява́ную умэблява́нае умэблява́ныя (неадуш.)
умэблява́ных (адуш.)
Т. умэблява́ным умэблява́най
умэблява́наю
умэблява́ным умэблява́нымі
М. умэблява́ным умэблява́най умэблява́ным умэблява́ных

Крыніцы: piskunou2012.

умэблява́ць

‘абмэбляваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умэблю́ю умэблю́ем
2-я ас. умэблю́еш умэблю́еце
3-я ас. умэблю́е умэблю́юць
Прошлы час
м. умэблява́ў умэблява́лі
ж. умэблява́ла
н. умэблява́ла
Загадны лад
2-я ас. умэблю́й умэблю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час умэблява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

умэ́нчаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умэ́нчаны умэ́нчаная умэ́нчанае умэ́нчаныя
Р. умэ́нчанага умэ́нчанай
умэ́нчанае
умэ́нчанага умэ́нчаных
Д. умэ́нчанаму умэ́нчанай умэ́нчанаму умэ́нчаным
В. умэ́нчаны (неадуш.)
умэ́нчанага (адуш.)
умэ́нчаную умэ́нчанае умэ́нчаныя (неадуш.)
умэ́нчаных (адуш.)
Т. умэ́нчаным умэ́нчанай
умэ́нчанаю
умэ́нчаным умэ́нчанымі
М. умэ́нчаным умэ́нчанай умэ́нчаным умэ́нчаных

Крыніцы: piskunou2012.

умэ́нчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умэ́нчаны умэ́нчаная умэ́нчанае умэ́нчаныя
Р. умэ́нчанага умэ́нчанай
умэ́нчанае
умэ́нчанага умэ́нчаных
Д. умэ́нчанаму умэ́нчанай умэ́нчанаму умэ́нчаным
В. умэ́нчаны (неадуш.)
умэ́нчанага (адуш.)
умэ́нчаную умэ́нчанае умэ́нчаныя (неадуш.)
умэ́нчаных (адуш.)
Т. умэ́нчаным умэ́нчанай
умэ́нчанаю
умэ́нчаным умэ́нчанымі
М. умэ́нчаным умэ́нчанай умэ́нчаным умэ́нчаных

Крыніцы: piskunou2012.

умэ́нчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умэ́нчу умэ́нчым
2-я ас. умэ́нчыш умэ́нчыце
3-я ас. умэ́нчыць умэ́нчаць
Прошлы час
м. умэ́нчыў умэ́нчылі
ж. умэ́нчыла
н. умэ́нчыла
Загадны лад
2-я ас. умэ́нчы умэ́нчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час умэ́нчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.