умэ́нчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умэ́нчаны умэ́нчаная умэ́нчанае умэ́нчаныя
Р. умэ́нчанага умэ́нчанай
умэ́нчанае
умэ́нчанага умэ́нчаных
Д. умэ́нчанаму умэ́нчанай умэ́нчанаму умэ́нчаным
В. умэ́нчаны (неадуш.)
умэ́нчанага (адуш.)
умэ́нчаную умэ́нчанае умэ́нчаныя (неадуш.)
умэ́нчаных (адуш.)
Т. умэ́нчаным умэ́нчанай
умэ́нчанаю
умэ́нчаным умэ́нчанымі
М. умэ́нчаным умэ́нчанай умэ́нчаным умэ́нчаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)