умэ́нчыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
умэ́нчу | умэ́нчым | |
умэ́нчыш | умэ́нчыце | |
умэ́нчыць | умэ́нчаць | |
Прошлы час | ||
умэ́нчыў | умэ́нчылі | |
умэ́нчыла | ||
умэ́нчыла | ||
Загадны лад | ||
умэ́нчы | умэ́нчыце | |
Дзеепрыслоўе | ||
умэ́нчыўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)